O estado de carácter permanente no que se atopan as persoas que, por razóns derivadas da idade, enfermidade ou discapacidade e ligadas á falta ou á perda de autonomía física, mental, intelectual ou sensorial, precisan a atención doutra ou doutras persoas ou axudas importantes para realizar as actividades básicas da vida diaria ou, no caso das persoas con discapacidade intelectual ou enfermidade mental, doutros apoios para a súa autonomía persoal.

Deben darse tres circunstancias para que unha persoa atópese en situación de dependencia:

• A existencia dunha limitación (física, intelectual ou sensorial) que mingua determinadas capacidades da persoa.
• A incapacidade da persoa para realizar por si mesma as actividades da vida diaria.
• A necesidade de asistencia por parte dunha terceira persoa.

A dependencia pode afectar a calquera persoa, sexa cal sexa a súa idade, a pesar de, coa idade, aumentar os problemas de saúde e, con eles, as posibilidades de atoparse en situación de dependencia.

Decreto 15/2010, do 4 de febreiro, polo que se regula o procedemento para o recoñecemento da situación de dependencia e do dereito ás prestacións do sistema para a autonomía e atención á dependencia, o procedemento para a elaboración do Programa Individual de Atención e a organización e funcionamento dos órganos técnicos competentes.